Proef! 3x Bodega de Moya
Blog - 26 juni 2021
Wie mij inmiddels een beetje kent, weet dat ik dol ben op Spanje en Spaanse wijnen! En oh boy, wat heb ik nu toch weer een heerlijke wijnen mogen proeven… Het bij Valencia gevestigde wijnhuis De Moya heeft topwijnen voor een mooie prijs; in een eerder blog had ik het namelijk al over twee van hun rode wijnen. Dit keer is het de beurt aan twee witte wijnen en de rosé van het huis!
Spaans wijnhuis met Belgische roots
Bodega De Moya is tien jaar geleden opgericht door de Belgische Yves en Sofie Laurijssens. Waar staan zij voor? Familiewaarden, hard werken en traditie. Tegelijkertijd is hun aanpak op vele vlakken anders dan andere wijnhuizen in het land. Of het nu gaat om de verpakking of de wijnproductie: zij houden van ‘out of the box thinking’ en komen steeds met nieuwe ideeën en oplossingen.
“De Moya is een project waarin we op ontdekking gaan in de wijngaarden van Valencia en gebruik maken van de lokale druivenrassen”, schrijven ze op hun website. “We combineren het beste van twee werelden: oude wijnranken en bijna uitgestorven druivenrassen aan de ene kant en de modernste technieken voor het maken van de wijn aan de andere kant.” Tel daarbij op dat ze van lekker eten houden en genieten van het leven. Het resultaat: originele wijnen die met liefde zijn gemaakt! “Affordable luxury” volgens Yves en Sofie, want hun wijnen zijn ook nog eens toegankelijk geprijsd.
Merseguera: ‘Valenciaanse’ druif
Van Yves en Sofie ontving ik maar liefst drie wijnen om te proeven: twee witte wijnen en een rosé. Het pakket kwam rechtstreeks uit Spanje: hoe tof! Eén van de witte wijnen draagt de naam ‘Tíbo’ en is gemaakt van Merseguera: een vrij onbekende, inheemse druif. Ik vind het altijd heel leuk om meer te leren over unieke druiven als deze.
Maar liefst 70% wordt rondom Valencia verbouwd. Het overige deel Merseguera vind je terug bij Alicante en in de regio La Mancha. De druif komt het beste tot zijn recht op grote hoogtes, waar het in de zomer goed warm is en in de winter juist een stuk koeler. Hierdoor krijgt ‘ie een dikkere schil en ontstaan er meer zuren in de druif. Dat zit bij De Moya wel goed; hun wijngaarden liggen 1.050m boven de zeespiegel in de regio Alto Turia, Valencia. En hoe smaakt een wijn van de Merseguera druif? Over het algemeen licht, aromatisch, verfrissend en met aroma’s van citrusfruit. We gaan het zo zelf ervaren…
Proefnotities
Het is tijd voor het leukste onderdeel van dit blog: proeven!
Tibó 2020
Ik begin met Tibó, met het gele, modern vormgegeven etiket. Deze is gemaakt van 80% Merseguera en 20% Moscatel grano menudo, ook wel bekend als de Muscat Blanc à Petits Grains. De druiven voor Tibó groeien aan 25 jaar oude ranken, op een arme bodem van zanderig leemgrond met kiezels van de nabijgelegen rivier. Oogsten gebeurt enkel ’s morgens vroeg. De druiven worden nauwkeurig geselecteerd en vervolgens 24 uur lang gekoeld tot 4°C. Wat volgt is een koude maceratie, gedurende 24 uur; 85% van de druiven fermenteert in roestvrijstalen tanks, de overige 15% in Franse eikenhouten vaten. Daarna rijpt de wijn vier maanden ‘sur lie’, oftewel bovenop de droesem (bezinksel) onderin het vat. Hierin zitten nog resten gist en andere stoffen die door een gebrek aan zuurstof vanzelf gaan fermenteren. Dit resulteert in een vollere en complexe smaak van de wijn.
Diego 2020
Door naar het ‘broertje’ van Tibó: Diego, met het groene etiket. Gemaakt van 70% Merseguera en 30% Chardonnay. Een andere samenstelling, waarvan ik vermoed dat de Chardonnay de wijn hoogstwaarschijnlijk een vollere smaak geeft dan Tibó. We gaan zo zien of dat klopt… De oorsprong van de druiven is precies hetzelfde. Ook de vinificatie lijkt op die van Tibó, maar voor Diego fermenteert 50% van de druiven in roestvrijstalen tanks en de overige 50% in Franse eikenhouten vaten. Daarna rijpt de wijn zes maanden sur lie.
Tibó Rosado 2020
We sluiten af met de rosé Tibó, gemaakt van de inheemse blauwe druif Bobal van een van de hoger gelegen wijngaarden van De Moya. Ze worden ‘s morgens vroeg geoogst en voorzichtig vervoerd om oxidatie en barsten in de druiven te voorkomen. Vervolgens worden ze direct ontdaan van hun steeltjes en geperst. Fermentatie gebeurt op zeer lage temperatuur in roestvrijstalen tanks; tot wel twee weken lang.
Ik ben echt heel nieuwsgierig naar deze rosé, omdat ik tot nu toe helaas niet veel goede Spaanse ‘rosado’s’ heb geproefd. Misschien is dat ook wel wat subjectief; ik ben namelijk dol op de droge Franse Provence-rosé. Hoe lichter de kleur roze, hoe beter! Veel Spaanse rosés zijn donkerroze, bijna lichtrood van kleur en smaken eerder vol en zoet dan licht, fris en droog. Je moet ervan houden! Nu valt het mij al op dat deze Tibó zeker niet donkerroze van kleur is. Het doet mij eerder denken aan licht frambozenroze.
Wauw, wat een feestje om deze drie Spaanse wijnen (met Belgische roots) te proeven. Yves heeft me al van harte uitgenodigd om eens een keer langs te komen om hun wijngaarden te bewonderen. Dat lijkt mij onwijs leuk! Ik ben al fan van Valencia en omstreken, dus ik ga er graag nog eens naartoe. Inclusief een bezoek aan het familie-wijnhuis De Moya!
